รุ้งสวรรค์
..ครั้งนั้นเมื่อดวงตะวันลับลง
ความเหงาก็คลุมใจเธอ..ให้เธอยิ่งสั่นไหว
และแม้แค่ลมเบาเบา..พัดมา
ก็แทบจะกรีด..กรีดใจเธอให้ขาดไป
..ฉันรู้ฉันเข้าใจความเลวร้ายที่เธอ..ผ่านพ้น
มันสับสน..อยู่บนโลกเดียวดาย
ครั้งนี้จะมีฉันอยู่ตรงนี้ไม่ห่างไป..
จะห่วงใย...จะปลอบเธอ
..ทุกครั้งที่ลมเบาเบาพัดมา
ฉันก็จะคอยโอบกอดให้เธอได้อุ่นใจ
ไม่ว่าต้องเจอเรื่องราวเช่นไร
ฉันก็จะอยู่ไม่ไปไหนให้ห่างเธอ
..ก่อนนั้นเธออาจเป็นใครคนหนึ่ง..บนโลกนี้
แต่นับตั้งแต่วันนี้เธอเป็นโลกของฉัน..เธอคนเดียว
และไม่ว่าจะวันไหน..ไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว
ขอเพียงเชื่อในฉัน..กับรักที่ให้เธอ
..ทุกครั้งที่ล