ม้าก้านกล้วย
เวลานี้เวลาหนาวว่าวสะนู
ลอยเล่นเริงอยู่ดูสนาน
ชักเชือกโยงผูกพาไว้หน้าบ้าน
พอลมผ่านเสียงดังกังวาลไกล
อี๋-ออ ออดออดสอดเสียงหริ่ง
เรไรยิ่งขับเถียงสำเนียงใส
จักจั่นกรีดปีกก้องรับลองไน
ก็กรีดกรายปีกแกร่งแข่งเสียงครวญ
ดึกสงัดลมกลับขับเรี่ยวแรง
สะนูแผลงฤทธีตีลมหวน
โฉบซ้ายย้ายขวาท้ายั่วยวน
ป่านป่วนปานปาดจะขาดลอย
ใบไม้เคยสดเขียวครั้นฝนขาด
ร่วงโรย เพสลาด สลดสร้อย
แดงเหลืองแลทองพร่างบ้างพรางพร้อย
แห้งละห้อยย้อยกิ่วปลิวตามกัน
ใบไม้ฤา ลอยถึงเจ้า ว่าวสะนู
เจ้าค่าควรสูงอยู่ประตูสวรรค์
เกล็ดใบไร้ค่าราคานั้น
แค่ปลิวปันก่อนกรอบระยอบลง
ล่องไปเถิดลอยไปให้ถึงฟ้า
สมเวลารอคอยปล่อยเสียงส่ง
กรีดใ
1105
2
0
หน้าส่วนตัว
