ยืนยันจะอาทร บนความรู้สึกแหลกรอน อ่อนไหว เมื่อภาพเธอ ฉายชัดเสมอ เต็มใจ จะหลอกตัวเองอย่างไร..ยังรู้ดี ยินดีจะรัก ด้วยน้ำตา เผื่อวันคืนจะมีค่า กว่าพรุ่งนี้ ได้พบเธอ ในความฝันเพ้อ ที่มี ยังดีกว่า อีกครึ่งชีวี ต้องเดียวดาย ไม่มีพรุ่งนี้ ไม่มีวันหน้า มีแต่วันห่วงหา..แม้จะทรมาร้อนร้าย จะมีแต่ฝัน ที่มีเธอนั้นข้างกาย จะมีแต่รักที่เป็นความหมาย..ของลมหายใจ