เพราะสมองไม่ชำนาญกับงานยาก ความพลัดพรากหนีหลงต่างตรงไหน รู้เพียงเธอหายหน้าจากลาไกล ช้ำสุดใจทุกทางเมื่อห่างกัน เพราะหัวใจเจ้ากรรมยากจำแนก เจ็บจนแหลกยับกองประคองขันธ์ ร้าวเกินแยกมากน้อยเทียบร้อยพัน ว่าจาบัลย์เพียงใดในกระทำ เพราะน้ำมือตนเองไม่เก่งเลือก ต้องกระเสือกกระสนตนถลำ หลงไว้เนื้อเชื่อใจคนใจดำ เหตุที่ทำเพียงเธอเบื่อหรือเอื้อใคร ..