กวีปกรณ์
สุดโศกเศร้าโศกกาแสนอาดูร
ซากดอกไม้ป่าปูนกองพูนเพิ่ม
เหลือเพียงเศษความช้ำคอยซ้ำเติม
ท่ามกลางความฮึกเหิมทรชน
ช่อดาวเรืองเคยเหลืองเรืองอร่าม
พุทธรักษ์เคยงามทุกแห่งหน
วัชพืชรานเกลือกกลั้วทั่วตำบล
ประกาศกร้าวแผ่นดินตนไม่สนใคร
ทั้งหญ้าแฝกหญ้าแพรกรุมแดกดิน
สูบสายสินธุ์เจ้าพระยาข้าเป็นใหญ่
สนามหลวงสวนลุมฯ ทุกลุ่มใด
จ่ายจัดสรรแบ่งไปตามใจตัว
ก่อนแผ่นดินผืนเดิมจะเทิ้มสั่น
พลิกหน้าดินกลบมันเสียถ้วนทั่ว
ขุดรากหญ้าฝ้าฟางให้ควายวัว
แบ่งหมักปุ๋ยหว่านทั่วทั้งแผ่นดิน
แล้วดาวเรืองจึงเหลืองแลเรืองรอง
เสียงแซ่ซร้องพุทธรักษ์มิพักสิ้น
สุพรรณหงส์ทรงประทับเย้ยนาคิน
ท่ามสายกระแสสินธุ์เจ้าพระย
2507
1
0
หน้าส่วนตัว
