รัสมีของดวงจันทร์
ร่วงแล้ว..ดวงดาว..น้ำตเจ้าร่วง
เจ้าคงเป็นห่วงดวงจันทร์ ที่พลันหาย
เจ้าคงเหงาเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
เจ้าจึงครำครวญ ฟูมฟาย มีน้ำตา
ร่วงแล้วตัวข้า..น้ำตาร่วง
เพราะยังแอบถามทวงถึงคนดีของข้า
เขาห่างหาย เขาไปไกล เขาไม่กลับมา
เขาทิ้งเพียงความเหว่าว้า ให้ข้ากลืนกิน
ข้าคิดถึง ข้าเป็นห่วง ข้าหวงแหน
จะไกลกี่ดินแดนก็ยังโหยถวิล
หากบินตาหาเขาได้ ..... ก็จะบิน
เพราะข้ายังไม่ชินกับการไม่มีใคร
.....เช็ดเถิด...ดวงดาว..เช็ดน้ำตาเจ้าที่ร่วง
ประเดี๋ยวข้าเป็นห่วงจนร้าวไหว
เจ้าคิดถึงจันทร์...ข้าก็ไม่ต่างกันเท่าไร
คิดถึงเขาจนร้องไห้เป็นเพื่อนดาว
716
1
0
หน้าส่วนตัว
