คล้ายคืนคล้อยเคลื่อนคืนอีกครั้ง ค้นความหลังหลั่งไหลในห้วงจิต เมื่อครั้งคร่ำค่ำนั้นมันหวนคิด ถึงคำคนขานตะขิดตะขวงความ จำแจ่มจันทร์ จ้ากระจ่างอยู่กับเจ้า บัดนี้จางแจ้งเพียงเงา งุ่มง่าม ระลึกแล้วแก้วดวงเดือนงาม เจ้าเอ๋ยเอ่ยคำความหยามน้ำใจ
809
4
0
หน้าส่วนตัว
