หน้าส่วนตัว
เสียงลมพัดกระทบพราวน้ำฟ้า
พร้อมน้ำตารินร่วงไม่ขาดสาย
คิดถึงคำเคยอุ่นยามอิงกาย
ค่ำคืนนี้กลับห่างหายเกินสายตา
เจ้าของถ้อยเอ่ยเอื้อนเมื่อเยือนบ้าน
น้ำคำขานส่งเสียงพร่ำเรียกหา
ยินหรือเปล่าโปรดตอบคำฝากลมมา
คนปวดปร่าน้ำในตากำลังริน
ห่างแสนห่างสุดห่วงใยไม่มีหาย
ขอเพียงกายนะเท่านั้นที่สุดสิ้น
หนึ่งดวงจิตสุดที่รักหากได้ยิน
โปรดโบยบินสู่ฟ้าตรงตารอ
1085
5
0
