plaing_piu
๑ คืนเหงาเงาจันทร์พลันเห
ลมเรรวนไหวใบกวัก
มืดฝนหม่นฟ้าทะลัก
หวังสักคนห่วง....ลวงฤา
๑ แวบปลาบวาบเสียวเปลี่ยวหน้า
ผวาฟ้าล่มลมหือ
เดียวดายปลายโลกโศกฮือ
ยิ่งหือรือโหดโทษไร
๑ ฟ้าคลั่งถั่งโถมโหมหัก
มิรักจักร้ายไฉน
ธรรมชาติเห็นเป็นไป
ขอใจใครอย่าร้ายกัน
๑ ให้เป็นเย็นฝนบนฟ้า
รินหล้าขจีที่สรรค์
พิศุทธิ์จุดคืนฟื้นวัน
เติมฝันปันดีชีวา
๑ ฝนเซาเงาจันทร์กระจ่าง
เม็ดบางพร่างพื้นฟื้นหล้า
คารมคมนัยใครคา
น้ำตาจะหล่น.....คนไกล
๑ ดึกเหงาเงาใครไหวยอก
ยิ่งหลอกตนหนีมิได้
นวลรางห่างเลือน....เพื่อนใจ
สิ้นเยื่อเหลือนัย..(คน)ไม่ดี
1620
13
0
หน้าส่วนตัว
