1. ชะเอ่อเอิงเอยฉันไม่เคยเหงา ก็ฉันเหมือนใครเขาเสียที่ไหน เกิดมาเป็นคนตัวคนเดียว เดินทางท่องเที่ยวเหนือจรดใต้ แรมรอนไปกับย่ามไม่ยุ่งเหยิง ฉันร่ำรวยความบันเทิงภายในใจ มีรักก็มีไม่ผูกมัด รักตัวเองมันชัดอ่ะใช่ใช่ใช่ รักคนอื่นก็รักพอประมาณ รักมากเขารำคาญตะเพิดไกล ว่าเอ้อระเหยเลยเรื่อยเปื่อย แต่ในที่สุดก็เมื่อยไม่อยากไป 2. จึงหยุดการเดินทางมานั่งนอน หยิบหนังสือบทกลอนอันหวานใส มาอ่านและอ่านอ่านดะดา วันละเป็นร้อยร้อยหน้า ทำได้ อ่านอ่านอ่านพลันอยากเขียน คว