สมาชิกมาใหม่สมัครเล่น ขอร่วมเป็นคนหนึ่งเขียนอักษร กลั่นถ้อยคำนำคำพร่ำสุนทร เป็นบทกลอนเพราะรักประจักษ์ใจ เมื่อยังเยาว์จำได้บ้างคำครูสอน หนึ่งบทกลอนมีสี่วรรคสลักไว้ คือสลับ รับ รอง ส่ง จดจำใน หนึ่งบทไซร้เขียนพอได้ในสำเนียง ด้วยร้อยกรองทำให้ใจเย็นเป็นสุข ยามมีทุกข์ก็เขียนแทนส่งเสียง จดจำคำนำมาร้อยจำเรียง เปล่งสำเนียงเสียงเสนาะเพราะชื่นใจ หากผิดพลั้งพลาดคำวานเพื่อนช่วย ชี้แนะด้วยจะได้เขียนแก้ไข ยินยอมรับคำติชม...บอกจากใจ สมาชิกใหม่คนนี้น้อมยินดี