นกตะวัน
ดวงไฟแดงแสงเย็นลอยเด่นใกล้
เคลื่อนเข้าในแค้มป์พักใหญ่นักหนา
รพินทร์มองจ้องไปให้เตะตา
แต่กายายากขยับสับสนจัง
พอคว้าปืนฝืนยกกะปลกกะเปลี้ย
เหมือนงัวเงียง่วงนอนอยากหย่อนหลัง
ลูกไฟหล่นจนติดชิดใกล้จัง
เสียงปืนสั่งจากแงซายทำลายเยิน
แล้วไฟฉายหลายดวงควงเข้าใส่
รพินทร์ไล่แงซายลุกเร่งฉุกเฉิน
เกิดเชษฐาดารินไม่หมิ่นเมิน
ฉายไฟเพลินยิงพลันขยันจริง
ไชยยันต์ชิงยิงใส่แสงไฟหยุด
ดวงดับทรุดทาบไผ่ใคร่สู่สิง
ถูกปิดล้อมห้อมไว้ให้ประวิง
ต้องเฉยนิ่งเนิบนาบทราบชะตา
เพชรพระอุมา ตอนไพรมหากาฬ เล่ม 3 บท 26
12 กันยายน 2547
1151
3
0
หน้าส่วนตัว
