น้ำตาซาตาน
เธองดงามยามยิ้มช่างพิมพ์ใจ
สวยละไมใดใดไม่เทียมเท่า
ผมสลวยยามสะพัดกลิ่นยวนเย้า
กายดังเคล้าน้ำหอมทิพย์สุคันธา
เราพบกันสวรรค์นั้นกลั่นแกล้ง
เราขัดแย้งต่างกันช่างสรรหา
เธอสูงส่งดังหงส์ขาว พราวนภา
เราต่ำค่าเพียงหมาไร้ค่ามอง
ด้วยเกเรเสเพลเถลไถล
ไม่มีใครสนใจไม่เกี่ยวข้อง
พบพานเพื่อนฝูงเมืองกรุงทอง
ใจลำพองเลือดกรุ่นวัยรุ่นแรง
จึงลืมบ้านพ่อแม่ไม่แคร์อีก
หนีตัวปลีกเถลไถลใจเหือดแห้ง
มีชีวิตสุขสันต์ตีฟันแทง
ซิ่งรถแข่งให้เขาแช่งกันทั้งเมือง
พรหมลิขิตไม่คิดในคืนนั้น
บึ่งรถพลันไม่ทันได้รู้เรื่อง
รถเก๋งโก้โผล่มาน่าขัดเคือง
ไม่ชำเลืองชนโครมเครื่องกระจาย
เจ้าของรถคือเธอผู้เลอโฉม
852
2
0
หน้าส่วนตัว
