นาคะพรรณ
สวัสดี...สายลมหนาว
เรามาพบกันอีกคราวแล้วสิหนา
เมื่อปีนั้นวันนี้ที่จากลา
รู้ไหมว่าทุกเวลายังตราตรึง
หนึ่งปีแล้วที่จากกัน
สามร้อยหกสิบห้าวันฉันคิดถึง
ทุกสัมผัสลำนำยังคำนึง
ทุกรอยรสบทรำพึงยังตรึงตรา
เธอคือสิ่งหนึ่งที่ฉันรอ
จากหลายสิ่งที่ร้องขอปรารถนา
ต้องพลัดพรากเหินห่างและร้างรา
กับค่ำคืนแสงจันทราที่ล้าแรง
ทั้งฟ้าเทาเกิดก่อมรสุม
กลางแดดรุมโรมรันตะวันแล้ง
อีกห่าฝนลมกันโชกโบกพัดแรง
ฤดูกาลเคลือบแคลงแฝงอารมณ์
ฉันอยู่มาวันนี้ก็เพราะเธอ
บอกตัวเองมั่นเสมอจะสุขสม
มีเธอเคียงข้างกายเป็นสายลม
เราจะห่มกันและกันทุกวันไป
สวัสดี...
1911
6
0
หน้าส่วนตัว
