มืดมิด..จนชิดเช้า
ความใหญ่กว้าง ของทางฟ้า มีค่าไหม
ที่จะทำ ย้ำให้ใคร ต้องไหวเปลี่ยน
กลัวหัวใจ ใครอีกคน ใกล้วนเวียน
ผันหัวใจ ใครจนเปลี่ยน เวียนออกไป
กลัวความห่าง จะพลางตา จนลาจบ
กลัวตัวเธอ จะเจอพบ คบคนใหม่
กลัวเวลา พาใจแตก และแยกไป
กลัวความห่าง ของทางใจ จะไหวตาม
มีบางสิ่ง ที่นิ่งคิด จนจิตหม่น
มีบางเรื่อง ที่เบื้องบน ยังค้นถาม
ความผูกพันธ์ ถ้าถูกกั้น จะผันตาม
หรือบินข้าม ไปติดตาม คนรักกัน
มีเท่านี้ ที่หนึ่งคน ยังสงสัย
ว่าคนดี ที่จากไป ไกลตัวฉัน
จะยังรัก ให้ภักดี มีต่อกัน
จะไม่หัน และปันใจ จนไกลห่าง
จะไกลตัว แต่หัวใจ ยังใกล้ติด
จะแนบชิด คิดถึง ซึ้งไม่สร่าง
จะมีกัน ทุกวันคืน ที่เดินทาง