ฤทธิ์ ศรีดวง
วันนั้นไปเกาะพงันตอนทานข้าว
เวลาราวทุ่มกว่าน่าจะได้
ก็คุยโน่นนี่นั่นว่ากันไป
เรื่องส่วนใหญ่คือผีที่เจอมา
สี่ทุ่มขอลาทีกลับที่พัก
มันเหนื่อยนักหลับค้างลืมล้างหน้า
ลืมกระทั่งสวดมนต์ภาวนา
ตีสามกว่า..หมาใครวิ่งไล่กัน
มันเริ่มเห่า..จากเห่ากลายเป็นหอน
หน้าห้องนอนปลายเตียงมีเสียงลั่น
บังกาโลไม้ไผ่ใต้แสงจันทร์
ขนาดนั้นไร้เสียงแขกน่าแปลกใจ
นอนหลับตารอกว่าหมาสงบ
มีเสียงตบดังอยู่ประตูไม้
ใต้ประตูมีช่องมองเห็นไฟ
แต่ไม่มีเงาใครอยู่ใต้บาน
บังเอิญอ่านหนังสือหลวงพ่อบอก
ผีที่หลอกนั้นคงน่าสงสาร
รู้ว่าใครบุญพอจะขอทาน
จึงสื่อสารมาแจ้งใช่แกล้งเอา
จงตั้งจิตอุทิศบุญนิดหนึ่ง
บุญจะถึงถ
1461
3
0
หน้าส่วนตัว
