สุโขทัยถึงจะไกลจากเมืองลี้ แต่ดูสิวิถีกรรมช่างสรรสร้าง ให้เราสองต้องพบกันระหว่างทาง การศึกษาเป็นแกนกลางแห่งทางเดิน เมื่อได้พบเหมือนคนที่แสนคุน มันอบอุ่นภายในไม่เคอะเขิน เหมือนเป็นเพื่อ่นกันมานานเหลือเกิน แต่สุดท้ายก็มาเหินห่างกันไป เพราะหน้าที่และวิถีของเราสอง มีครรลองที่ต้องทำให้ผ่องใส หาเส้นทางบรรจบแม้สิ้นใจ คงเพียงได้แต่มองน้องนงค์คราญ ขอให้เธอพบสุขทุกค่ำเช้า เรื่องโศกเศร้าอย่าได้มีนะจอมขวัญ ส่วนตัวพี่จะอยู่ดูทุกวัน จนกว่าฝันจะเป็นจริงหญิงลี้เอย