พลิ้วเพลงรักอักษรมาอ้อนออด มาพร่ำพรอดยอดยาใจในคำหวาน เทพอักษรกำเนิดแล้วแพร้วพิศดาร กระทุ้งกาลสะท้านกลอนร้อนสวาทวาย บรรเลงกลอนอ้อนรักจนฝักใฝ่ นิมิตใดในภายหน้าอย่าได้หมาย มาเบี่ยงเบนเจตนารมณ์ที่คมคาย ให้ห่างหายไกลแหล่งนี้...ที่ตระการ ไฟสุมร้อนซ่อนเปลวให้เหลวไหล เช่นสวาทใดมาดลจิตคิดประสาน ก็หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวในเสี้ยวกาล ดุจอาหารตักใส่จานรอการกิน พร้อมบรรเลงเพลงรักอักษรสะท้าน ร่วมบริบาลให้บริบูรณ์จำรูญศิลป์ เพียงโลกนี้ได้เสพสุขลูกชาวดิน ก็คงสิ้นสิ่งปรารถนา..จะคว้าครอง.. ...แบบว่า
1099
4
0
หน้าส่วนตัว
