๏ ไยหมางเมินเหินห่างระคางขุ่น มาโกรธกรุ่นเกลียดพี่ฉะนี้ไฉน เจ้าอึดอัดขัดเคืองด้วยเรื่องใด เฉลยให้พี่เห็นประเด็นความ เจ้าเง้างอนค้อนควักกระอักกระอ่วน พี่ปั่นป่วนใจนักจะทักจะถาม รอนร้อนรนล้นระกำทุกย่ำทุกยาม หรือปล่อยความรักจบกระทบกระเทือน มีแต่เจ้าเท่านี้ที่จะช่วย เอื้ออำนวยน้ำใจไม่เชือดเฉือน ใดไหนพลาดอาจพลั้งรั้งตนเตือน เป็นเสมือนมิตรสมัครรักไมตรี อย่าหมางเมินเหินห่างระคางแค้น อย่าคลอนแคลนคิดแคลงแหนงหน่ายหนี ใดไหนข้องหมองไหม้ในฤดี จงได้ชี้ช่วยเป่าบรรเทาคลาย ๚