ค่ำคืนนี้จันทราสาดแสงส่อง เข้าถึงห้องมองดูน่าสดใส เสียงสัตว์เล็กสัตว์น้อยร่ำร้องไป แต่หัวใจของเราเศร้าเหลือเกิน เหม่อมองดูท้องฟ้าอย่างเดียวดาย น่าใจหายดวงดาวไม่พราวแสง สุดอ้างว้างระทมหมดสิ้นแรง ช่างแห้งแล้งแสงดาวมาปลอบใจ ใครใครเขาเย้ายวนกันเป็นคู่ เราหดหู่อยู่เดียวเปลี่ยวเหลือหลาย อันความรักที่มีนั้นกลับกลาย ต้องแหนงหน่ายจากกันทุกวันคืน เธออยู่ไหนหัวใจพี่เฝ้าหา เธอควรค่าที่พี่ได้เฝ้าฝัน ถึงมาดแม้นให้เราต้องจากกัน จะประกันว่าคิดถึงตลอดไป