ละเมอ
หม่นเหงา...หัวใจหนัก...น้ำตาปริ่ม
รอเวลาหลั่งรินพร้อมเม็ดฝน
อย่าหยุดไหลนะ...ล้างใบหน้าคนบางคน
ที่เปี่ยมความหมายล้นในหัวใจ
ตอนนี้เธอยิ้มอยู่หรือเปล่า
ใต้สายฝนพราว...เธอยิ้มอยู่ไหม?
ตอนนี้เหงาเหลือเกิน...เหงาหัวใจ
ฝนยังรินไหล...ท่วมท้นในหัวใจใครหนึ่งคน
อย่าถามว่าฉันเป็นอะไร
อย่าสนใจแค่คนที่ไร้ค่า
เธอเห็นอะไรในแววตา
เมื่อตลอดมาเธอก็แค่เหงา....ไม่มีใคร
หมดเวลาสำหรับตัวสำรอง
ถึงแม้จะมัวหมองและหม่นไหม้
พบแล้วสินะคนคนนั้น..คนสำคัญ..ล้นหัวใจ
ถึงเวลาโละ....รับของใหม่
ส่วนหัวใจที่ให้ไป...ไร้ค่าก็ทิ้งไปให้พ้นตา