พุดพัดชา
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1931
ไม่ต้องทำร้ายก็เจ็บลึก
ด้วยความรู้สึกคนอ่อนไหว
ความช้ำราวแก้วบางเปราะใจ
แหลกไปไม่เหลือแล้วนะแก้วตา..
ไม่ต้องย้ำก็เจ็บอีก
เหมือนเธอฉีกใจยับกับเสน่หา
เหมือนรุ้งสวยที่ดูไกลเกินไขว่คว้า
เหมือนนภาที่ดูใกล้กลับแสนไกล...
มาถึงวันลายังเจ็บถึงเพียงนี้
ถ้าคนดีลาลับจะเจ็บสักเพียงไหน
วันจากลาของเราราวเส้นขนานใจ
ไม่เป็นไร..ไม่เป็นไร..คงได้แต่ ก้มหน้าอายฟ้าดิน!
อายฟ้าดิน!
....................
จะบอกรักใครก็อายฟ้าดิน ความหวังพังสิ้น ทางรักมืดมน
เกิดมาร่างกายเท่านั้นเป็นคน แต่หัวใจปี้ป่น โดยรักขยี้แหลกราญ
จะเอ่ยรักใคร!...ให้เอื
1278
2
0
หน้าส่วนตัว
