แม้แกว่งกวัดตวัดดาบอาบโลหิต ผลาญชีวิตพิชิตคนมากล้นหลาม ไปที่ไหนใครลือถือเลวทราม คนเหยียดหยามประณามไล่หาใช่เซียน แล้ววันหนึ่งพึงรู้หากดูเห็น มันไม่เป็นเช่นคิดลิขิตเขียน เมื่อดาบนั้นมันทื่อไม่ถือเปลี่ยน ชะตาเพี้ยนเวียนหนีชีพนี้เซียว อยากจะเก่งเจ๋งจริงให้วิ่งหนี ห่างชีวีวิถีใครอย่าไปเกี่ยว ไม่ทำดีมีหน้าข้าคนเดียว แต่หากเหลียวเอี้ยวเห็นเด่นเพราะใคร อย่าเหยียบคนบนโลกให้โศกเศร้า เพื่อคอยเฝ้าเอาหน้าพายิ่งใหญ่ ผู้คนรู้ดูเห็นเด่นได้ไง ดาบนั้นไซ้ได้สนองตรองจนตาย