อย่ากักขัง หัวใจ ฉันไว้เลย ถ้าไม่เคย มุ่งมาด ปรารถนา ที่จะคิด รักกัน ดังสัญญา เพียงแค่มา หลอกหลอน ซ่อนเงื่อนงำ เห็นว่าฉัน นั้นเซ่อ ชอบเพ้อพก มันตลก หรือไร ฉันไม่ขำ เธอมีคน รักมาก ยากจดจำ ใจมืดดำ เสียจริง ทอดทิ้งเรา ฉันคงเป็น คนหนึ่ง ในครึ่งร้อย ที่หลงคล้อย น้ำคำ เธอทำเหงา อยู่ต่อหน้า ว่ารัก นักไม่เบา ขอคาดเดา เธอนี้ มีหลายใจ อย่ามาทำ ให้หลง น่าสงสาร เหมือนน้ำตาล เคลือบพิษ คิดสงสัย พอกันที เถอะนะ ขอผละไป สิ้นเยื่อใย ดีกว่า อย่าเจอะเธอ