เสียงฝนกระทบหลังคา แค่นี้ก็ทำให้ใจเจ็บปร่าจนทนไม่ไหว ไม่มีแรงเอื้อมมือเช็ดน้ำตาก็ปล่อยให้มันไหลไป ไม่มีใครเช็ดให้ก็ช่างหัวมัน เดี๋ยวเขาก็กลับมา อย่าร้องไห้เสียน้ำตาบอกตัวเองอย่างนั้น แล้วเมื่อไหร่ล่ะที่ว่าเดี๋ยวอีกกี่ปี่กี่วัน เธอจะกลับมาหาคนของฉันคนของใจ อยู่ทางนั้นคงเป็นสุข แต่คนทางนี้ทุกเพราะคิดถึงเธอรู้ไหม ช่วยกลับมาโอบกอดปลอบโยนด้วยอ้อมแขนที่ห่วงใย ขอเธอเป็นครั้งสุดท้าย แล้วจะมีคนใหม่ไม่ว่าเธอ
712
7
0
หน้าส่วนตัว
