ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
สำนึกคุณหนุนนำให้พร่ำวอน
ยามทุกข์ร้อนมีเธอเสนอสนอง
ซบพิงไหล่ไล่เหงาเข้าประคอง
ฟังเสียงใจเรียกร้องปลอบประโลม
กอดประทับรับขวัญวันโศกเศร้า
ยามที่เรื่องรุมเร้าเข้าถาโถม
ใช้เหตุผลมาพิสูจน์พูดน้าวโน้ม
ดุจเพ็ญโสมส่องสว่างสร้างกำลัง
เฝ้าปลุกปลอบมอบอุ่นไอให้หายตรม
ความขื่นขมผ่อนคลายคล้ายของขลัง
ยามไกลห่างจากเธอเผลอภวังก์
เหมือนอาทิตย์ถูกบังด้วยเมฆดำ
ทุกห้องใจให้แล้วแก้วยอดขวัญ
ชีวิตเคยผกผันลงที่ต่ำ
มอบให้เธอผู้แสนดีช่วยชี้นำ
คงสุขล้ำสองเราเรื่มเข้าใจ
จะปรุงปรับรับใหม่ในเบื้องหน้า
ไม่สัญญาสาบานต่อศาลไหน
เพราะชีวิตของเราใช่ของใคร
มิควรให้ผีสางมาวางเกณท์
จะทุ่มเทกำลังใจให้ทั้