พุด
เสมือนยืนเดียวดายปลายโลกร้าง
ในอ้างว้างตะวันลาท่ามทิวเขา
ในอ้อมกอดแห่งเหว่ว้ามานานเนา
ไม่มีเขาไม่มีใครในท่ามวัน
เพราะคือฝันอันว่างเปล่ามิรู้จบ
เพียงเศร้าทบโศกทวีที่เฝ้าฝัน
อยู่กับโลกเงียบงามชั่วกัปป์กัลป์
รอเพียงขวัญโบกมือลา..ฟ้าแลดิน
และ..
คงแสนซึ้งสุขนิรันดร์ขวัญรอพบ
รอจิตจบด้วยเกษมธรรมถวิล
ไม่ห่วงหาไม่หลงรอน้ำตาริน
หวังจักสิ้น..รอยทรงจำอันย้ำวน..อันช้ำวน..!!!
........................
http://www.xq28.net/s/viewtopic.php?t=8083&sid=4332a00ba021f88d8dd51818762e4218
ลาวม่านแก้ว '
ล่องลอยเอ๋ย จากพิมาน
ข้ามสีทันดร ตระการ
สู่แคว้นแดนไทย
เป็นจอมขวัญ
ปักใ