chantarat
........................ลมพัดพริ้วแผ่วผ่านแนวกิ่งไผ่
ใจหนอใจคิดถึงใครที่ไกลห่าง
..
........................ก็ตรงนี้มันเป็นที่เคยเคียงข้าง
โอ้ทุกอย่างบัดนี้กลับแปรผันไป
.........................เคยได้อยู่ใกล้ชิดสนิทสนม
เมื่อสายลมพัดผ่านเคยเคียงใกล้
.
..........................อุ่นกายาเธอสัมผัสกลิ่นซ่านใจ
สุขปานใดจำได้อยู่มิลืม...........................
....................แต่วันนี้ทุกอย่างมันกลับเปลี่ยน
เธอไม่เพียรมาคิดถึงเหมือนก่อนเก่า.............
...............เจ็บทุกทีที่ฉันคิดผิดไหมเล่า
เราโง่เง่าใช่ไหมที่ผ่านมา......................