นักสืบ ไร้อันดับ
บนเวทีแสงส่องเป็นวงกว้าง
จับเรือนร่างผู้แสดงด้วยแสงสี
ท่วงทำนองรองรับกับดนตรี
หลังจากม่านกำมะหยี่ได้คลี่กาง
ตัวละครออกมาตรงหน้าฉาก
สวมบทหลากอารมณ์ที่สมอ้าง
ทั้งความสุขทุกข์เศร้าใต้เงาจาง
บทต่างต่างที่แสดงในแสงไฟ
บ้างรับบทยิ่งใหญ่อยู่ในหล้า
บ้างโทษฟ้าลงทัณฑ์จนหวั่นไหว
บ้างตะโกนร้องบอกอยากออกไป
บ้างดวงใจซึมเศร้าอยากเข้ามา
บ้างโดดเดี่ยวเดียวดายอยากตายจาก
บ้างเพื่อนหลากมากมายมีหลายหน้า
บ้างร่ำรวยสวยเด่นเช่นดารา
บ้างหลบตาอายตนคนอย่างเรา
แต่ละบทที่แสดง ณ แห่งนี้
กลางเวทีสรรค์สร้างเริ่มว่างเปล่า
เสียงดนตรีคลอรับเหมือนดับเงา
ยังความเศร้าโศกศัลย์วันเวลา
บนเวทีแสงส่องเป็น
1219
30
0
หน้าส่วนตัว
