ใบไม้ไหวพัดพริ้ว สายลมพัดปลิวพัดใบไม้ไหว อ่อนเอนเอยหัวใจ สายลมอะไรพัดหัวใจไหวเอน ตื่นมาก็คิดถึง แม้ทำดื้อดึงเพียรซ่อนเพียรเร้น ไม่อาจซ่อนสิ่งที่หัวใจเป็น ยิ่งซ่อนยิ่งเห็น ยิ่งคิดถึง หากรักจะผิด ก็จะบอกกับความคิด ว่าจะผิดสักครั้งหนึ่ง จะยอมตามหัวใจ ที่หวั่นไหวที่ดื้อดึง หากเธอผิด ฉันก็ผิดคนละครึ่ง ผิดตรงที่คิดถึง ผิดที่ฉันก็เผลอใจ