คิดถึงการละเล่นม้าก้านกล้วย ก่อนพ่อช่วยทำให้แสนหรรษา ขึ้นควบขี่วิ่งไปใจปรีดา สุขนักหนาแม้เหนื่อยไม่เมื่อยเลย บรรยากาศเก่าเก่าไม่เคยเปลี่ยน ตั้งแก๊งเซียนขี่ม้าก้านกล้วยเหวย บ้างแซงซ้ายปาดขวาท่าเช๊ยเชย แต่สนุกจริงเลยเคยคุ้นชิน เด็กเดี๋ยวนี้คงไม่ได้เล่นแล้ว คงมิแคล้วเล่นคอมกันทั่วถิ่น อยากให้ลองสัมผัสกลิ่นไอดิน แล้วปล่อยใจโบยบินเช่นพวกเรา