มือสั่นใจมันไหว หยิบปากกามาเซ็นบนกระดาษ วันนี้ขลาดกลัวไปหรือไงหนอ หรือสังขารโรยราความแก่รอ มือสั่นทอริกริกอย่างไรกัน อืม...! มือสั่นใจไหวไปนี่เอง ใจที่เกรงเธอไกลไปจากฉัน สั่นอย่างนี้เพราะใจที่ไหวหวั่น กลัวเธอนั่นไม่รักฉันไปจากเรา จึงวอนเธออย่าได้ไปไกลจากฉัน ทุกสิ่งอันที่มอบไปใจไม่ขอ หวังสิ่งใดตอบแทนจึงเฝ้ารอ เพียงแค่ขอความเมตตาและปรานี เพียงแค่เธอจริงใจให้กับฉัน สร้างทอฝันความรักให้สุขขี ถักสายใยความรักให้งามดี แค่เท่านี้ฉันเองก็พอใจ. ภูวดินทร์ ๒๖ เมษ.๒๕๔๘
1413
9
0
หน้าส่วนตัว
