หอมดอกลำดวน
ณ เขตขันธ์อรัญญากว้างกว่ากว้าง
ทุกเส้นทางทาบบ่าธนาสิน
เพียบพูนสุขสำราญมาร่ำริน
กระจ่างจินต์แจ่มฝันอันอำไพ
พระอาทิตย์ทอแสงลงแหล่งหล้า
ผ่านภูผา ลุ่มดอน แดนน้อยใหญ่
ทิวแถวเถื่อนเบ่งบานระบัดใบ
กิ่งก้านไกว โบกร่ำตามลำลม
มากแมกไม้ยืนหยัดขึ้นทัดฟ้า
แล้วฉาบทาความงามใต้เงาร่ม
ลำแสงสูรย์ส่องแทรกแล้วแฉกปม
ปลิดระบม หม่นหมางจนร้างรา
เถาไทรย้อยลัดเลี้ยวแผ่เกลียวทอด
ตระกองกอดกุมร่างต่างพฤกษา
ส่ำสัตว์อิงอาศัยร่มชายคา
สืบพงศา สืบสราญอยู่นานนัก
หน่วงคำนึงในฝันอันแสนสวย
ร่มเย็นด้วยผืนพนาอาณาจักร
รื้อรันทดนำทิ้ง แล้วพิงพัก
ภายใต้หลักแหล่งละมุนแลสุนทรีย์
โน่นธาราไหลระลอกผ่านซอ
3156
6
0
หน้าส่วนตัว
