นั่งยิ้มริมระเบียง
ลมหนาวแว่ว...
หวานแผ่ว... พริ้วไหว
แสงสุดท้าย... รำไร
ใกล้ค่ำ... ตะวันรอน
รับรู้ข่าวคราว
ระหว่างเรายังไหวอ่อน
บางคำหวานร่ำ บางความร้าวรอน
ยังสะท้อน... ในหัวใจ
คิดถึง คิดถึง และคิดถึง
ทุกอย่างยังตราตรึง... เก็บไว้
สำนึกลึกล้ำ ถึงความนัยน์
รู้ว่าเราไม่เคยไกล... ห่างกัน
อ้าแขนห่ม... เพียงลมหนาว
ในทุกคราว... ที่หลับฝัน
จวบจนรุ่งรางแจ้ง... แสงตะวัน
อยากบอกว่ายังคิดถึง ยังผูกพัน...
.... ยังเหมือนเดิม .......
...จวบจนรุ่งรางแจ้ง... แสงแห่งวัน
เธอยังเป็นเจ้าของหัวใจฉัน... เหมือนผ่านมา...
3029
0
0
หน้าส่วนตัว
