แสงแดดอ่อนยามเย็นสีจางจาง กับก้อนเมฆเบาบางและอ่อนไหว สายลมเย็นพัดรื้นชื่นหัวใจ แอบหวังให้บางใครได้กลับมา มองเมฆขาวพริ้มพราววาวระยับ พระลบลับล่วงหายจากปลายฟ้า พระจันทร์เคลื่อนสีนวลเย้ายวนตา น้ำค้างโปรยโรยมาน้ำตาปน เพราะรักร้างห่างหายดั่งสายหมอก ต้องช้ำชอกทุกข์ทนจนหมองหม่น ปวดเจ็บพร่ารอคอยใครบางคน น้ำเอ่อนล้นจากใจไหลออกตา อีกกี่วันจะกลับมารับขวัญ หรือลืมกันจึงไม่หวนครวญร่ำหา อยู่หนใดแม้ไกลสุดสายตา ณ.ปลายฟ้าโปรดรู้ไว้....ใครยังคอย...
1598
11
0
หน้าส่วนตัว
