\"เพชรสังคีต\"
....นิราศเดือนสิบสอง
๏ นิราศร้อยถ้อยคำทำอักษร
พอเล่าเรื่องตามใจให้เป็นกลอน
ไม่สุนทรวอนว่าอย่ารำคาญ
เดือนสิบสองปีชวดแสนปวดร้าว
จึงขอกล่าวกลอนมาพอว่าขาน
สุดอัดอั้นตันใจเจียนวายปราณ
ต้องพบพานเคราะห์กรรมช้ำชีวา
สงสารนุชสุดสวาทเพียงขาดจิต
เข้าใจผิดไม่ฟังเจ้ากังขา
จนกระทั่งนงเยาว์เจ้าจากลา
เพราะพี่ยาห่างเหินเมินอารมณ์
จะงอนง้อเท่าไรไม่หวนคิด
เหมือนดวงจิตเจ็บฝืนไม่คืนสม
ยิ่งเหน็บคำค่อนว่ามาคมคม
ต้องชวดชมพิศวาสอนาถครัน
จะกล่าวไขข้อข้องที่หมองหมาง
ที่ระคางเคืองจิตไม่คิดฝัน
พี่ห่างเหินเมินมิใช่ไม่สำคัญ
ด้วยงานหนักหักรันประจัญตัว
งานดนตรีพี่ทำแสนลำบาก
ก็เพราะอยากเกื้อกูลแม่ทูนห