กวี ซีม่า
คนติดดิน ตีนหนา หน้าบางเฉียบ
ชีวิตเขา ราบเรียบ เงียบสงบ
ตมเปื้อนตัว แต่ทว่า ก็น่าคบ
ลิ้นไม่เคย แลบตลบ ตะแลงใคร
คนติดดิน ตีนเปล่า ไม่กล่าวปด
ทุกข์รันทด ก็มิหวั่น สะท้านไหว
แห้งแต่ตัว แต่มิแห้ง แล้งน้ำใจ
ต่อหน้าไหว้ ลับหลังน้อม พร้อมชุลี
คนติดเกือก ตีนบาง หน้าอย่างหนา
ฉายแววตา หาเหยื่อ เพื่อขยี้
แป้งเปื้อนตัว แต่ทว่า เหม็นราคี
ลิ้นเขามี ไว้ตระบัด สัตย์ปวงชน
คนติดเกือก กระแดะตีน ให้ดินติด
แสร้งปกปิด กระบวนท่า มาแต่ต้น
อ้าง หลักการ งามหรู หลอกผู้คน
คล้อยหลังพ้น เผยธาตุแท้ เห็นแก่ตัว
ลุอำนาจ ปราศธรรม นำนิสัย
เอา หลักกู ออกมาใช้ ข่มใครทั่ว
ประพฤติตน ดุจนักเลง ไม่เกรงกลัว
ต
1239
2
0
หน้าส่วนตัว
