ศรีสมภพ
แล้วไง..
ไม่ไปไหนว่ายเวียนเปลี่ยนกันเล่น
บริหาร ค้านชนฝาล่าประเด็น
ทำเป็นเล่นไม่เป็นเรื่องแค้นเคืองนั่น
แล้วไง..
ประเทศไทยไปไม่ได้ใช่ไหมท่าน ?
มัวตั้งแง่เล่นมุมสุมหัวกัน
ถืออัตตานี่ของฉัน นั่นของเธอ
แล้วไง..
มันน่าอายขายขี้หน้าเสมอๆ
รัฐสภาหาประตูดูไม่เจอ
พอม็อบเผลอมุดรั้วหนีจนชีช้ำ
แล้วไง..
ก็เลื่อนไป เลื่อนเข้าจนเราขำ
ทำหน้าเขียว หน้าแดง จนหน้าดำ
ช่างเป็นกรรมของประเทศเวทนา
แล้วไง..
แย่งกันได้ แค่เก้าอี้มีสี่ขา
เปิดดนตรีแล้วเล่นกันปั่นราคา
เป็นมุขฮาน่าจะบอกจะได้ขำ
แล้งไง..
อายแม่ไหม? ออง ซูจี ที่เยือนย่ำ
เธอยังยอมปรองดองเพราะต้องทำ
ช่วยกันนำพม่าไป ไกลกว่าเรา