ม้าก้านกล้วย
ใจน้อย
เหมือนถูกปล่อยให้เผชิญเดินเปลี่ยวเหงา
เหมือนจันทร์โศกฉายแสงใสแต่ไร้เงา
เหมือนว่าเราเดียวดายตายทั้งเป็น
เขาไม่มาสนใจไม่มาถาม
ไม่มาตามดูใจไม่มาเห็น
ไม่อาทรว่าร้อนผ่าวหรือหนาวเย็น
ไม่เหมือนเช่นที่เคยมาน่าฉงน
งอนเง้า
เมื่อใจเรารอรั้งตั้งแต่ต้น
กลับเฉยชาแชเชือนเหมือนเป็นคน
ที่อยู่บนคนละข้างรางรถไฟ
จะต่างฝ่ายต่างหันกันสองทาง
อยู่สองข้างสองยึดถือหรือไฉน
จะต่างคนค้นเส้นทางแล้วต่างไป
แล้วทำไมต้องริเริ่มเติมคำรัก
เมินหมาง
เหมือนมีควันขวางคู่เคยรู้จัก
เหมือนหมดหวงห่วงใยไม่ทายทัก
หรือคลอนรักคลายไมตรีเคยดีกัน
ได้เสมอถ้าเธอจะสิ้นสุด
ฉันจะหยุดใจหวามหยุดความฝัน
ตัดใจในวันนี้ไม่มี
1033
8
0
หน้าส่วนตัว
