กรอฝ้าย
อยากส่งยิ้มให้เธอยามเธอนั้นวุ่นวาย
อยากเข้าไปทักทายเมื่อเธอนั้นหมองเศร้า
อยากให้เธอรู้ความจริงที่เป็นเหมือนดังเงา
ที่คอยเฝ้าติดตามเธอไปทุกแห่ง
และแม้ว่าความจริงไม่มีฉันอยู่ตรงนั้น
ก็ขอวันหนึ่งที่เธอนั้นหมดเรี่ยวแรง
แค่เธอนั้นมองมาอย่างเคลือบแคลง
กลัวระแวงไปหมดได้แต่แค่มอง
พรุ่งนี้แม้เธอจะอ่อนล้า
แม้พบพากับความรักที่เศร้าหมอง
ขอให้รู้ว่ามีคนคอยจับจอง
อยากเป็นเจ้าของของเธอเหลือเกิน
เมื่อเธอห่างจากเขาฉันนั้นคิด
คิดใกล้ชิดใจเธอเธออย่าเขิน
อยากจะเริ่มกับเธอแค่เธออย่าทำเมิน
หากบังเอิญใจตรงกัน...เรารักกัน