นทีศรีบัณฑิต-windsaint
อย่า เลยทรามเชยเจ้า
อย่า เร่งเร้าให้เร่งรัก
ริ เร่งหาผัวนัก
..ริ เร่งรักจักเจ็บช้ำ
ชิง ช่วงให้ปวดใจ
.ชิง ไว้ให้ใจเจ็บช้ำ
สุก งอมด้วยรักนำ
.สุก ตามธรรมชาติสร้างมา
ก่อน รักจักชักนำ
...ก่อน ที่คำจะนำพา
ห่าม รักบ่มรักมา
...ห่าม ไม่นานบ่มสุกงอม
ดอกไม้ ปล่อยกายา
.ไม่นำพาให้ชายตอม
ดอกไม้ สดกายหอม
หมู่ผึ้งตอมหมายเชยชม
ดอกไม้ เมื่อหมดหวาน
ผึ้งก็พาลไม่ดอมดม
ดอกไม้ หมดค่าขม
..ต้องตรอมตรมระทมใจ
ดอกไม้ สิ้นราคา
.ไร้คุณค่าไม่สดใส
ดอกไม้ ค่าหมดไป
...ก็เพราะใจเธอง่ายเกิน
อย่า ใจง่ายปล่อยตัว
.ริหาผัวไม่ขวยเขิน
อย่า ให้กายยับเยิน
เพราะมัวเพลินในคารม
683
0
0
หน้าส่วนตัว
