คนแต่งกลอน แต่งตาม ความรู้สึก จะรู้ลึก เพียงใด ใช่สำคัญ กลอนหลายหลาก มากมาย ไม่ว่ากัน ร้อยเรียงฝัน แทนวาจา มาเป็นกลอน จะบอกว่า เขาผิด ติดตรงไหน พูดออกไป กางกั้น ใช่คำสอน ควรแน ะนำ แก้ไข ไม่ตัดรอน อย่าเที่ยวต้อน ให้คน ไปจนมุม ไม่ได้แต่ง เพื่อให้ เป็นแบบอย่าง เพียงคิดสร้าง ลำนำ ทำแก้กลุ้ม ศิลป์ภาษา งดงาม มองต่างมุม จะเนียนนุ่ม ดั่งใจ คงไม่ได้ คนเป็นครู ต้องคอยแนะ และบอกกล่าว ชวนโน้มน้าว เกลากล่อม ย้อมน้ำใจ เริ่มต้นอาจ ขัดแข็ง ให้แต่ง