Salukphin
เป็นคนที่ให้โอกาสเธอวาดหวัง
ผิดกี่ครั้งยังอภัยให้เสมอ
มิถือโทษโกรธเหยียบย่ำทำร้ายเธอ
พลาดพลั้งเผลอบ่อยครั้งยังอภัย
คำก่นด่าบ้าเชยเปรียบเปรยโง่
คือโบทองของขวัญอันยิ่งใหญ่
มอบแด่ฉันวันนี้นี่สะใจ
คุ้มค่าไหมกับความรักที่ภักดี
มันเจ็บร้าวหนาวลึกกัดสึกกร่อน
พิษซอกซอนย้อนเยื่อใจไปทุกที่
ดั่งน้ำกรดรดใจไร้ปรานี
ใจดวงนี้เจ็บช้ำต้องกล้ำกลืน
น้ำตาปรี่คลอครองอยากร้องไห้
ทนข่มไว้ในอกหมกสะอื้น
ให้ตกในไหลย้อนเก็บเหน็บวันคืน
เสแสร้งฝืนความเสียใจใส่เฉยชา
ปลอบตัวเองตั้งแต่นี้ขอหนีห่าง
เลิกราร้างสายใจใยเสน่หา
เมินคำหวานหว่านลวง