นายกระต่ายขาว
เมฆฝนคือราคีที่บังฟ้า
แต่เมฆาก็มีค่ามหาศาล
จอกแหนคือราคีนทีธาร
แต่กลับกันคืออาหารปันปูปลา
ความทุกข์คือราคีของชีวิต
ซึ่งบัณฑิตทุกผู้ย่อมรู้ค่า
อันความทุกทุกข์ที่ย่อมมีมา
คือกำลังผู้กล้ากาจทนง
ยาขมมีค่ารักษาโรค
ทุกข์และโศกมีค่ามาเสริมส่ง
เสริมให้แกร่งให้กล้าให้มั่นคง
เพื่อความจริงยืนยงคงชีวิต
ฟ้าต้องหลั่งน้ำตาก่อนฟ้าใส
ฝนตกแล้วฟ้าแจ้งสว่างทิศ
ทุกข์ระทมท้อแท้รอยแผลพิษ
อาจพิชิตพรุ่งนี้มีโชคชัย
เจ้าจงอยู่อย่างที่มีความหวัง
มีพลังกำลังใจและฝันใฝ่
อิสระต่อตัวต่อหัวใจ
แล้วจะไม่เสียน้ำตาเหมือนคราเป็น