กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
ในที่สุดก็จบจนได้ กว่าจะถึงบทสุดท้าย เล่นเอาเครียดเลย อิอิ
ขอบคุณครับ ทุกท่านที่มาเยี่ยมเยียนผมงาน ตามจินตนาการ
ไม่ถูกใจ ต้องขอ อภัยเป็นอย่างสูง
1. งดสิ่งใด ไม่เท่า ที่เรางด
เหมือนประชด ชะตา ฟ้าเปลี่ยนสี
ถึงเคี้ยวปลา อาหาร สำราญพี
แล้วจำมี วันอด พอชดเชย
2. เมื่องดรัก พักพรรษา น้ำตาหยด
มิอาจอด รันทดแท้ แม่คุณเอ๋ย
วสันต์ผ่าน กาลก่อน อ้อนทรามเชย
ไฉนเลย ล่วงมา โศกากาย
3. นึกหวนหลัง ครั้งเก่า หยอกเย้าแหย่
ทำกระแซ่ กระซิก หยิกข่วนขวาย
ทั้งใบหน้า ค่าตา พาละอาย
เพื่อนหญิงชาย หัวเราะรื่น ก็ครื้นเครง
4.ทั้งสองเรา เนาเนิน สถลมาร์ค
ธงชาติหลาก สีงาม ท่ามเสียงเพลง