แค่คำหนึ่งคำในค่ำหนึ่ง คำหวานซึ้งตรึงตราพาหวั่นไหว คำหนึ่งคำพร่ำพรอดกอดละไม ห้วงหทัยสั่นคลอนย้อนกลับมา ดวงจันทราทอทาบอาบคืนค่ำ ดุจสาดแสงตอกย้ำคำนั้นหนา แสงดาวพราวระยิบกระพริบตา ประกายแวววับจับฟ้าหาลืมเลือน สายลมโบกโบยพัดสะบัดพริ้ว ระลอกริ้วทิวไม้แกว่งไกวเลื่อน เจ้าพัดพาอดีตมากรีดเตือน สิ่งผันผ่านคงเหมือนมิเลือนไกล ท้องฟ้ายามราตรี ... ดั่งฤดีสีดำบ่มช้ำไว้ เก็บถ้อยคำเคยหวานซ่านทรวงใน ฝังจมลึกสุดใจจะไม่ลืม ...
1380
8
0
หน้าส่วนตัว
