ใต้สะพานสายรุ้งที่ทอสาย รอยยิ้มพริ้มพรายที่ส่งให้บนใบหน้า ลึกซึ้งจับใจพร้อมนัยน์ของแววตา เป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดของหัวใจ รอยยิ้มที่ให้วันนั้นหายไปดั่งความฝัน รวดเร็วจนไม่ทันตัดใจได้ สื่อมาเร็วหายไปเร็วจริงนะสายตาที่ทอประกาย จะให้ฉันตามหาไหนได้...จริงจริงเลยนะคนใจร้ายอย่างเธอ ถึงแม้เธอจะเป็นเพียงเงา แต่เธอก็ทำให้ฉันเผลอ เฝ้ารอวันที่สายรุ้งทอดมาบรรจบเจอ เฝ้ารอตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอ.. และได้แต่เพ้อถึงคนใจร้ายทุกทุกคืน