นั่งมองฟ้าน้ำตาก็รินไหล ภายในใจรู้สึกมันอ้างว้าง รึเป็นเพราะขอบฟ้าที่แสนกว้าง เลยรู้สึกอ้างว้างและเดียวดาย ความรู้สึกมันเหงา..บอกไม่ถูก มันพันผูกอยู่ในใจไม่ห่างหาย เหลียวหาใครบางคนรอบ ๆ กาย น่าเสียดาย..เค้าไม่เคยมีตัวตน อยากจะนั่งมองฟ้าอยู่อย่างนี้ เผื่อบางทีอาจจะพบเค้าคนนั้น คนที่ใจบอกว่าเป็นคนสำคัญ คนที่ฉันเฝ้าแต่รอ..ไม่รู้ทำไม
660
3
0
หน้าส่วนตัว
