พุด
ยามเช้าเฝ้าคะนึงถึงสายน้ำนิรันดร์รัก
นกเขาทักส่งเสียงก้องร้องเสียงหวาน
ดวงดอกไม้รสสุคนธ์ยังคลี่บาน
ปลอบขวัญรานลืมเรื่องตรมระทมใจ
เมตตาแท้แด่เพื่อนมนุษย์
อย่าสิ้นสุดแม้นโศกเศร้าสะเทือนไหว
อุเบกขาภาวนาบุญรู้อภัย
วันสิ้นใจปิดเปลือกตาลาด้วยดี
เงียบและงามในท่ามโลกวายวุ่น
ไร้ไออุ่นอกใครใจดวงนี้
กอดตัวเองปลอบใจขวัญอัญมณี
คือเพชรดีมีหนึ่งในร้อยดวง
ให้น้ำใจใสเย็นเช่นหยาดฝน
แด่ทุกคนชิดใกล้ด้วยรักห่วง
ซึ้งฤาไม่ซึ้งขึ้นกับเธอไม่ถามทวง
เจ้าขวัญดวงพร้อมใจพรากจำจากลา
ขออยู่อย่างดายเดียวแม้นเปลี่ยวร้าง
บนความว่างกระจ่างแจ่มท่ามเหว่ว้า
ในเส้นทางธรรมทองสายธารา
เป็นขวัญหล้ารจ