ซอมพลอ
....เธอเป็นใครมาจากไหน...ฉันไม่รู้
แต่มาอยู่กลางใน....หทัยฉัน
นับแต่วันทายทักรู้จักกัน
เหมือนผูกพันหลายกาลนานเนาว์มา
......อรุณรุ่ง.......
แสงทองพุ่งพวยฉาบ..ทาบขอบฟ้า
วะวิบไหวระยับงามจับตา
ต้องธารา....ดูอบอุ่นละมุนละไม
....เธอเปรียบเหมือนแสงทองที่ส่องฟ้า
สาดเข้ามาซอกซอน....คนอ่อนไหว
คอยไถ่ถามสอนสั่ง...ให้กำลังใจ
ซาบซึ้งในไมตรี...มีให้กัน
.....เธอเป็นใครมาจากไหนฉันไม่รู้
เธอคงอยู่กลางในหทัยฉัน
เธอจะทำอะไรไม่สำคัญ
...ขอเพียง...มี..กันและกันเท่านั้นพอ
..................^-^....................