นภาฟ้ามืด จะมิดแล้วหนา สุวาโยพา พิรุณโปรยปราย ชลาจากหน ผลิฝนพร่างพราย วิรุณกำจาย วะวิบแวววาว ลออไม้อ่อน ก็ลู่ลิ่วลม พระพายพาพรม ระรื่นห้วงหาว แมลงน้อยใหญ่ เกาะใต้ใบข้าว มณีร่วงพราว ณ ผืนฟ้าไกล รุขาขึ้นผุด สิแตกกล้าอ่อน ชโลมดินร่อน ชลารินไหล พิรุณหยุดตก กระจ่างแจ่มใจ สิเบิกฟาใส ขจีไพรพง